Powstańcy Styczniowi

Józef Rączka

Urodził się w 1846 r. w Sporyszu, powiat Żywiec, był kowalem. W czasie Powstania brał udział w bitwie pod Pieskową Skałą, potem pod Kraśnikiem i Sandomierzem. Tam został wzięty do niewoli, osadzony na 8 miesięcy w Cytadeli Warszawskiej, później na 11 miesięcy w Krakowie na Wawelu. Po Powstaniu mieszkał w Rajczy, pracował nadal jako kowal.

Źródło: Archiwum Narodowe w Krakowie zespól 550
https://genealogia.okiem.pl/powstaniec-styczniowy/48392

Andrzej Rączka

Ur. 1846 Sporysz, zam. miejscowość w 1923: Rajcza, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-747.

Źródło: Dzienniki personalne i Roczniki Oficerskie WP 1921-24.
https://genealogia.okiem.pl/powstaniec-styczniowy/67118

1863-1913

W życiu szkoły były też wydarzenia radosne jak: majówki, choinka z prezentami i słodyczami, popisy recytatorskie na zakończenie roku szkolnego. Uroczyście obchodzono również święta i jubileusze np. 3 Maja; imieniny cesarza Franciszka Józefa I oraz 60-lecie jego panowania; jubileusz kapłaństwa Ojca Świętego Piusa X oraz 50 rocznicę powstania styczniowego. Tą ostatnią ciekawie opisuje w roku szkolnym 1912/1913 kierownik Bogdan Oleszkiewicz:

Rajcza stanęła także w rzędzie tych miejscowości, które uczciły 50-letnią rocznicę powstania styczniowego. Dnia 30 stycznia o godz. 9 rano odbyło się w kościele parafialnym uroczyste nabożeństwo, celebrowane przez ks. proboszcza Michała Grudzińskiego w asyście dwóch księży wikarych, kazanie patriotyczne wygłosił ks. Władysław Wójtowicz.

Na środku kościoła stał katafalk przybrany kosami i chorągiewkami o barwach narodowych, w czasie nabożeństwa śpiewano pieśni religijno-patriotyczne: „Boże coś Polskę” i „Boże Ojcze”. W nabożeństwie wzięły udział dzieci szkolne – wraz z gronem nauczycielskim z Rajczy, Soli i Rycerki. Po odśpiewaniu przez księży egzekwii przy katafalku, ruszył pochód z kościoła w stronę cmentarza. Na czele jechał uczestnik powstania kowal Rączka z Rajczy, dalej miejscowa Straż Pożarna i reszta publiczności. Niemałą przeszkodą w pochodzie był bardzo silny, bo 28 stopni liczący mróz.

Źródło: https://arylko.wordpress.com

1939-1945. II Wojna Światowa

Rajcza i okolice – Historie z czasów II Wojny Światowej

Źródło: Most Pamięci. YouTube

1940-1941. Aktion Saybusch / AKCJA ŻYWIEC

„Aktion Saybusch” – od września 1940 do stycznia 1941 r. Niemcy wygnali kilkanaście tysięcy Polaków z okolic Żywca. Poniżej skupiamy się na materiałach dotyczących miejscowości w obecnej Gminie Rajcza oraz innych z tytułu wydarzeń historycznych. Polecamy źródła informacji.

Opracowanie informacji w ramach projektu gminnego „Rajcza walcząca” 2023 – SP1 w Rajczy.

Między wrześniem 1940 r. a styczniem 1941 r. niemieckie władze administracyjne i policyjne przeprowadziły szeroko zakrojoną akcję wysiedleńczą polskiej ludności. Wysiedleniem objęto obszar powiatu żywieckiego, z którego deportowano łącznie ponad 20 tys. osób. „Aktion Saybusch” – pol. „Akcja Żywiec”, była największym tego typu przedsięwzięciem przeprowadzonym przez niemieckiego okupanta na obszarze górnośląskim.

Wysiedlonych z 35 żywieckich wsi deportowano do Generalnego Gubernatorstwa oraz do położonych w obrębie tego samego powiatu majątków rolnych, na których Polacy pracowali w charakterze przymusowej siły roboczej. Wysiedlenia Polaków z Żywiecczyzny były częścią planu germanizacji terenów przyłączonych do III Rzeszy. W skonfiskowanych polskich gospodarstwach osiedlono, niemal natychmiast po wysiedleniu dotychczasowych właścicieli, ok. 4 tys. niemieckich osadników sprowadzonych z Galicji Wschodniej i Bukowiny. Za koordynację transportu kolejowego odpowiadał m.in. Adolf Eichmann, pełniący wówczas obowiązki szefa referatu IV B 4 „Emigracja i ewakuacja”, w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA).

Rajcza 1940 r. Przyjazd kolonistów niemieckich

„Aktion Saybusch” w obiektywie Józefa Macikowskiego.

W zbiorach fotograficznych Instytutu Zachodniego pod sygnaturą IZ Dok. IV-17 znajduje się album przedstawiający przebieg wydarzeń, jakie miały miejsce w Żywcu w latach 1940-1941. Autorem tej niezwykle cennej pamiątki jest Józef Macikowski ps. „Jaśko” (1898-1962), członek Armii Krajowej, który, nierzadko z narażeniem życia, dokumentował nazistowską działalność na terenie Żywiecczyzny. 

Implementacja teorii miejsc centralnych na Górnym Śląsku – plan.

W odniesieniu do powiatu żywieckiego uwagę zwraca dążenie do zrównania potencjałów demograficzno-ekonomicznych Suchej i Rajczy, a także wzmocnienie potencjału Jeleśni, jako czwartego, po dwóch wymienionych miejscowościach i po Żywcu, ośrodka organizującego życie gospodarczo-administracyjne powiatu.

Źródło: AP Kat / Przystanek Historia

AKTION SAYBUSCH – „Historia, którą znamy inaczej”.
Źródło: YouTube.

Aktion Saybusch. Film przygotowany na zlecenie Starostwa Powiatowego w Żywcu.

Przesiedlenia ludności – mapa

MAPA WYSIEDLEŃ MIESZKAŃCÓW RAJCZY

źródło: https://ipn.gov.pl

Rajcza – przed wojną w Rajczy zamieszkiwało ok. 150 rodzin, w dniu 1.10.1940 r. wysiedlono 501 osób (115 rodzin), kilka innych rodzin jako tzw. „element aspołeczny” wysiedlono w dniu 29.10.1940 r.

Ciężarówkami zawieziono ich do mieszczącego się w tamtejszym pałacu sanatorium w Rajczy, a stamtąd na stację kolejową, skąd pociągiem nr 2269, złożonym z wagonów osobowych i towarowych, wyjechali do Łodzi, a następnie w dniu 3.10.1940 r. do stacji Miechów. Łącznie transport liczył 997 osób, gdyż podróżowali nim również mieszkańcy Rycerki Dolnej. W czasie podróży nie mogli opuszczać wagonów, w czasie każdego postoju pociąg był pilnowany przez żandarmów. Ci, którzy podróżowali wagonami osobowymi, mogli otworzyć okno, przez które czasami miejscowa ludność podawała im jedzenie. W takich wagonach były też toalety. W Miechowie czekały na wysiedlonych furmanki z terenu całej gminy.

Wysiedleni trafili do wsi: Kalina Mała, Posądza, Pogwizdów, Rzerzuśnia, Kozłów, Parkoszowice, Wierzbica, Wawrzeńczyce.

Zabudowania w tych wsiach pozbawione były urządzeń sanitarnych i podłóg, często były kryte strzechą, tylko czasami były w nich sprzęty w postaci łóżek, taboretów i stołów. Wysiedleni pomagali przy pracach w gospodarstwach, otrzymując za to jedzenie. Wykorzystywali oni swoje umiejętności, świadcząc usługi, np. reperowanie obuwia, szycie kapci ze starych kapeluszy. Niektórzy mężczyźni decydowali się na zatrudnienie w miejscowościach oddalonych po kilkanaście kilometrów od wiosek, w których pozostawiali rodzinę. Dzieci miały możliwość uczenia się w klasowej polskiej publicznej szkole powszechnej. Niektórzy wysiedleni przystąpili do oddziałów partyzanckich działających na tamtym terenie.

W 1944 r. Niemcy zaczęli kopać rowy przeciwczołgowe przed zbliżającym się frontem, zmuszając miejscową ludność w tym i wysiedlonych, do pracy przy nich.

RAJCZA

KALINA MAŁA

MIECHÓW

POSĄDZA

POGWIZDÓW

RZERZUŚNIA

KOZŁÓW

PARKOSZOWICE

WIERZBICA

WAWRZEŃCZYCE

MAPA WYSIEDLEŃ MIESZKAŃCÓW RYCERKI DOLNEJ

źródło: https://ipn.gov.pl

Rycerka Dolna – Wysiedlenie miało miejsce dn. 1.10.1940 r., objęło 143 rodzin liczących 700 osób. Mieszkańców popędzono pieszo do sanatorium w Rajczy, na kilku furmankach ulokowano małe dzieci.

Następnego dnia pociągiem nr 2217 składającym się z wagonów osobowych i towarowych, w których panował ogromny ścisk wysiedleni zostali skierowani do centrali przesiedleńczej w Łodzi. Podróżowali razem z wysiedlonymi z Rajczy.

W Łodzi z transportu zabrano dwóch polskich lekarzy. Pociąg odjechał w dniu 3.10.1940 r. do stacji 21 Miechów, gdzie wysadzono część transportu, a następnie do stacji Zastów, skąd wysiedlonych przewieziono do Luborzycy. Tam niektóre dzieci „odpowiednie rasowo” oddzielono od rodziców i umieszczono w Domu Kultury pod opieką sióstr zakonnych. Część dzieci została zabrana przez rodziny niemieckie, a część skierowana do pracy w gospodarstwach rolnych prowadzonych przez osadników niemieckich.

RYCERKA DOLNA

ŁÓDŹ

RAJCZA

MIECHÓW

ZASTÓW

LUBORZYCA

Pin It on Pinterest